
تفاوت سخت افزارهای مبتنی بر VDI (تجهیزات دسکتاپ مجازی) : تینکلاینت ها، تیک کلاینت ها و زیرو کلاینت ها برخلاف معنای لغوی تین کلاینت ها، تفاوت آنها با فَت کلاینت ها (fat Client) از لحاظ حجمی نمی باشد بلکه تنها پردازش کمتری انجام میدهند. حتی دستگاه هایی مثل آی پد ها نیز می توانند جزو […]
تفاوت سخت افزارهای مبتنی بر VDI (تجهیزات دسکتاپ مجازی) : تینکلاینت ها، تیک کلاینت ها و زیرو کلاینت ها
برخلاف معنای لغوی تین کلاینت ها، تفاوت آنها با فَت کلاینت ها (fat Client) از لحاظ حجمی نمی باشد بلکه تنها پردازش کمتری انجام میدهند. حتی دستگاه هایی مثل آی پد ها نیز می توانند جزو سخت افزارهای VDI باشند.
زمانی که بحث از سخت افزارهای مرتبط با دسکتاپ های مجازی به میان می آید مدیران شبکه گزینه های متعددی برای انتخاب دارند. ممکن است شما اطلاعات زیادی در مورد تفاوت های بین نرم افزارهای دسکتاپ مجازی، پروتکل های اتصال ریموت یا لایسنس هایشان نداشته باشید. در این مقاله برای روشن شدن بهتر این موضوع به بعضی از مهم ترین موضوعاتی میپردازیم که مدیران VDI را هم به گیج میکنند.
بگذارید یک موضوع را همین جا روشن کنیم. زمانی که میخواهید از VDI استفاده کنید باید از ابتدا بدانید که دسکتاپ های مجازی تان از چه سخت فزارهایی استفاده خواهند کرد. برای استفاده (میزبانی) از دسکتاپ های مجازی گزینههای زیادی وجود دارد که اگر از تبلت ها و موبایل های معمولی صرف نظر کنیم، تین کلاینت ها و زیروکلاینت ها از آن جمله اند. گاهی از چالش ها، مزایا و پیچیدگی های تعدیل هزینه های سازمانی عواملی هستند که به انتخاب درست سخت افزارهای مبتنی بر دسکتاپ های مجازی منجر میشوند.
معماری کلاینت و سرور در مقابل معماری کلاینت-سرور
بهره برداری از VDI ( تجهیزات دسکتاپ مجازی ) مستلزم بر قراری ارتباط بین یک سخت افزار اِندپوینت، یک کلاینت و یک سرور میباشد. همانند دیتاسنترهای سازمانی، کلاینت درخواستی به سرور میفرستد که بصورت ریموت انجام میشود. سرور آن درخواست را پذیرفته و از طریق بستر شبکه که عموماً اینترنت است به کلاینت متصل میگردد.
در VDI ، سیستم عامل دسکتاپ مجازی در سرور قرار دارد و کاربران از طریق رابط کاربری دسکتاپ مجازی خود که بصورت موضعی (لوکال) در درون کلاینت قرار دارد با سرور در ارتباط هستند. ارتباط بین کلاینت و سرور از طریق یک پروتکل ارتباطی ریموت دسکتاپ برقرار میگردد که درخواست ها را از سمت کلاینت ها به سرورها انتقال داده و سپس اطلاعات مربوطه را برای استفاده به دسکتاپ مجازی کاربرها میفرستد. در معماری کلاینت-سرور هدف این است که کاربر بتواند با دسکتاپ مجازی خود همانند یک کامپیوتر معمولی تعامل داشته باشد.
تفاوتهای عمده تیک کلاینت ها (Thick Client) ، تین کلاینت ها (Thin Client) و زیرو کلاینت ها (Zero Client)
تین کلاینت ها و دستگاه هایی که از تجهیزات سخت افزاری آنها کاسته شده برای کارکرد درست به یک ارتباط مبتنی بر شبکه با سرور نیاز دارند زیرا از لحاظ سخت افزاری توانایی پردازش چندانی ندارند. زیروکلاینت ها پا را یک قدم از تین کلاینت ها فراتر گذاشته و حتی به نرم افزار هم نیازی ندارند. هر دوی این سیستم ها که از آنها در سیستم دسکتاپ مجازی به عنوان سخت افزار استفاده میشود با تیک کلاینت ها که اساساً همانند کامپیوترهای رایج هستند و تمام عملکردهای لازم جهت برقراری ارتباط با سرور را در خود دارند متفاوت هستند. سازمان ها حتی میتوانند کامپیوترهای قدیمی را با کاستن از تجهیزات سخت افزاری شان بعنوان یک نوع تین کلاینت در شبکه های خود مورد استفاده قرار دهند.
تیک کلاینت ها Thick Clients
با این که میتوان از تیک کلاینت ها در دسکتاپ مجازی (VDI) استفاده کرد اما خیلی از سازمان ها وارد این وادی نمیشوند زیرا تاثیر زیادی در کاهش تجهیزات سخت افزاری و نرم افزارهای نصبی مورد نیاز ندارد. اگر از کامپیوترهای رایج برای اتصال به دسکتاپ های مجازی سازی شده استفاده کنید خود را از بسیاری از مزایای VDI مانند کاهش مصرف برق، مدیریت متمرکز و امنیت بیشتر محروم کردهاید.
از آنجا ئیکه یک تیک کلاینت در واقع یک کامپیوتر کامل است که نرم افزارهای تین کلاینت را هم اجرا میکند، معمولاً از آن گران تر است. به علاوه این که تیک کلاینت ها دارای هارد فیزیکی و خروجی های صدا و تصویر می باشند، و این خصیصه امنیت آنها را در مقایسه با تین کلاینت کاهش میدهد. و دست آخر این که تین کلاینت ها به تعمیرات و نگهداری کمتری در مقایسه با تیک کلاینت ها نیاز دارند، اگر چه مشکلات سخت افزاری تین کلاینت ها گاهی مواقع میتواند منجر به تعویض کل دستگاه شود.
تین کلاینت ها Thin Clients
علی رغم این که تین کلاینت ها دارای سخت افزار هستند ولی دسکتاپ های مجازی در دیتا سنتر ها قرار دارند (میزبانی میشوند) و تین کلاینت ها صرفاً نقش واسط را در برقراری ارتباط با سرور بازی میکنند. نصب تین کلاینت ها عموماً آسان است، امنیت بهتری دارند و نیازی به سخت افزارهای متعدد ندارند که این ویژگی به مدیران شبکه امکان استفاده از کامپیوترها قدیمی در شبکه را هم میدهد.
تین کلاینت ها در اصل کوچک و ساده ساخته میشوند و هر چه نیاز به خصوصیات ویژه در آنها بیشتر میشود قیمت شان هم بالاتر میرود. بنابراین زمانی که تصمیم به استفاده از تین کلاینت ها میگیرید باید گزینه هایی مثل اجرای 3-D، کنفرانس ویدیوئی و پشتیبانی ارسال تصویر به چند نمایشگر را هم در نظر بگیرید. حتی باید ریموت زدن و حجم پردازش تصویری دستگاهی که میخرید را نیز در نظر داشته باشید.
فارغ از ارزانی و سادگی، تین کلاینت ها قابلیت مدیریت متمرکز را نیز دارا میباشند. برای مثال، میتوان پالیسی های مربوط به پروفایل کاربرها را به گروههای متشکل از تین کلاینت هایی که دارای تنظیمات یکسان هستند نیز اعمال نمود که مسلماً از اعمال تنظیمات دستی روی تک تک آنها خیلی ساده تر است. علاوه بر تمام اینها تجهیزات سخت افزاری VDI باید به حدی ساده باشد که کارکنان کم تجربه فناوری اطلاعات و افرادی که در شعبه های دیگر سازمان مشغول به کار هستند نیز بتوانند آنها را راه اندازی کنند.
از جمله شرکت های سازنده و توسعه دهنده تین کلاینت و زیرو کلاینت ها میتوان از HP, Dell, IGEL, LG, NComputing و غیره نام برد.
زیروکلاینتها Zero Clients
زیروکلاینت ها حتی از تین کلاینت ها هم کم حجم تر و مقرون به صرفه تر هستند. این نوع از کلاینت ها به هیچ تنظیماتی نیاز نداشته و اطلاعاتی روی آنها ذخیره نمیشود. شاید این سئوال مطرح شود که پس مزایای این گونه از سختافزارهای VDI چیست؟ اول از همه این که زیرو کلاینت ها از تین کلاینت ها و تیک کلاین تها ارزانتر هستند. دوم این که برق کمتری مصرف میکنند و عملیات اعطای مجوز به کلاینت ها در آنها ساده تر صورت میگیرد.
با این وجود یکی دو مورد هست که باید در نظر داشت. شرکت های فروشنده زیرو کلاینت ها اغلب تبلیغ میکنند که دستگاهها به مدیریت و تمعیر و نگهداری نیازی ندارند که همیشه هم درست نیست. برخی از این محصولات به نرم افزار، رم یا منابع دیگری نیازمندند. علاوه بر آن زیروکلاینت ها اغلب از قوانین حقوق معنوی پیروی میکنند و بیش از یکی از پروتکل های ریموت را پشتیبانی نمیکنند و این امکان وجود دارد که بعضی از سازمان ها به بن بست های مربوط به این شرکت ها برخورد کنند. بیشتر سازمان ها به نوعی از دسکتاپ های مجازی نیازمندند که انعطاف پذیرتر بوده و محدودیت های کمتری در دسترسی به کامپیوترهای موجود در آن سازمان داشته باشند.
موارد استفاده از تیک کلاینت ، تین کلاینت و زیروکلاینت
زمانی که صحبت از انتخاب میان تیک کلاینت، تین کلاینت و یا زیرو کلاینت به میان میاید متخصصین IT باید به نیازهای مدیریتی و هزینه های راه اندازی VDI توجه داشته باشند.
زیروکلاینت ها در مواردی که نیاز به امنیت بالا مد نظر قرار دارد گزینه های بسیار خوبی هستند زیرا نرم افزاری که در آنها نقطه نفوذ قرار گیرد یا اصلاً وجود ندارد یا بسیار محدود است. تین کلاینت ها در مواردی مناسب هستند که در آنها کارمندان نیاز به تجربه کاربری قویتری دارند و با کار با تجهیزاتی متفاوتتر از کامپیوترهای رایج مشکلی ندارند. البته به شرطی که کارمندان آیتی با زیر و بمهای کار با تین کلاینت ها آشنا باشند. اغلب سازمانهای کوچک به دلیل محدودیتهای مالی و یا استفاده از دستگاه های ساده تری که نیاز به نرم افزارهای چندانی ندارند نسبت به استفاده از تین کلاینت ها علاقه بیشتری نشان میدهند.
از تین کلاینت ها همچنین میتوان در جهت رفع نیاز یک گروه خاص از کاربران یک سازمان بهره گرفت. مثلاً برای کارمندان بخش طراحی که در کارشان به یک نرم افزار بیشتر نیاز ندارند. استفاده های رایج دیگر تین کلاینت ها در حوضه های سلامت و محیطهای آموزشی است که در آنها دکترها، پرستاران و یا دانش اموزان ملزم به استفاده از اپلیکیشن های دسکتاپ ها و سیستم های اشتراکی میباشند.
از طرفی تیک کلاینت ها در محیطهایی کاربردی تر هستند که کارمندان آن به جوانب اضافی و گسترده تری از یک نرم افزار نیازمند باشند. تیک کلاینت ها را همچنین میتوان در سازمان هایی که در آنها بصورت مقطعی (در شرایط بحرانی یا به عنوان یک کامپیوتر فرعی در سفرها) نیاز به دسکتاپ های مجازی به عنوان جانشین برای کامپیوترهای رایج مطرح میشود بکار گرفت.
اما عجله نکنید، برای انتخاب میان تین کلاینت، تیک کلاینت و زیرو کلاینت ها موارد دیگری هم وجود دارند. در دنیای پرجنب و جوش امروزی که همه در حال حرکت هستند کابران حتی میتوانند از تبلت ها یا تلفن های هوشمند نیز برای اجرای دسکتاپ های مجازی استفاده کنند. حتی میتوانند با اتصال یک تراشه یو اس بی به یک کامپیوتر امکان دسترسی ریموت به چندین دسکتاپ را داشته باشند. گزینه هایی مثل UD های جیبی شرکت IGEL برای کاربران این امکان را فراهم میکند که در سفر و محیط های خارج از شرکت نیز دسترسی ریموت داشته باشند.
تبلتها در حال حاضر با رزولوشن های بالای خود و امکان استفاده از اینترنت پرسرعت گزینه مناسبی برای ارائه دسکتاپ های مجازی می باشند. مدیران و کارمندانی که پیوسته در سفر هستند میتوانند از آیپدهای خود برای اتصال به VDI ها استفاده کنند، اما باید در نظر داشت تبلت ها موس ندارند و بسیاری از نرم افزارهای ویندوز برای ارتباط کاربری لمسی طراحی نشده اند.
اگر به فکر راه اندازی VDI هستید و تبلت ها را برای این کار بیش از اندازه پیشرفته میبینید میتوانید از کامپیوترهای قدیمی استفاده کنید و آنها را به یک تین کلاینت تبدیل کنید. این کار هم از هزینه های اضافی جلوگیری میکند و هم برای محیط زیست سودمند است. فقط حواس تان باشد که کامپیوتر تان خیلی هم قدیمی نباشد چون در آن صورت هم عملکرد گرافیکی قابل اعتمادی نخواهد داشت و هم در معرض مشکلات متعدد قرار خواهد گرفت.
نظرات کاربران