پایتون برای انجام چه کارهایی عالی، چه کارهایی خوب و چه کارهایی بد است!؟

چند وقتی است، چهارچوب‌های وب مبتنی بر پایتون همچون Django و Flask با اقبال عمومی روبه‌رو شده‌اند. آگهی‌های شغلی مرتبط با برنامه‌نویسی وب و پایتون که تاکید خاصی روی Django و Flask دارند، گواه این مطلب هستند. چهارچوب‌های تحت وب به شما کمک می‌کنند در پایتون کدهای سمت سرور (کدهای بک‌اند) بنویسید. کدهایی که سمت سرور اجرا می‌شوند، با کدهایی که سمت کلاینت (کدهای فرانت‌اند) و روی دستگاه‌هایی شبیه دستگاه‌ها و مرورگرها اجرا می‌شوند، تفاوت دارند.

Django و Flask دو مورد از محبوب‌ترین چهارچوب‌های تحت وب برای پایتون هستند. بهتر است برای شروع کار یکی از این دو چهارچوب را انتخاب کنید.

Flask انعطاف‌پذیری، سادگی و کنترل دقیق بر همه جوانب برنامه‌نویسی وب در پایتون را ارائه می‌کند. این چهارچوب به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد، تصمیم بگیرند، چگونه می‌خواهند اشیا را پیاده‌سازی کنند. Django تجربه‌ای فراتر از کار کردن با یک چهارچوب ساده را ارائه می‌کند. به عبارت دقیق‌تر، شما یک پانل مدیریتی، رابط‌های بانک اطلاعاتی، نگاشت رابطه به شی (Object-Relational Mapping) و یک ساختار دایرکتوری برای برنامه و پروژه‌های خود خواهید داشت. یک توسعه‌دهنده وب ممکن است Flask را به دلایل زیر انتخاب کند:
- اگر روی تجربه و فرصت‌های جدید یادگیری متمرکز هستید یا به دنبال آن هستید که کنترل بیشتری روی مولفه‌هایی که استفاده می‌کنید، داشته باشید (چه نوع بانک‌های اطلاعاتی را استفاده کرده و چگونه با بانک‌های اطلاعاتی به تعامل بپردازید) باید  Flask انتخاب اول شما باشد.
Django زمانی مناسب است که روی یک محصول (نهایی) متمرکز شده‌اید. پروژه‌هایی شبیه یک سایت خبری، فروشگاه الکترونیکی یا وبلاگ به روشی مستقیم برای برنامه‌نویسی و سازمان‌دهی وظایف نیاز دارند. در نتیجه Django گزینه مناسبی برای این‌گونه پروژه‌ها است.
به‌عبارت‌دیگر، اگر یک مبتدی هستید، شاید Flask انتخاب خوبی است، زیرا مولفه‌های کمتری دارد. همچنین، اگر به دنبال سفارشی‌سازی بیشتری هستید، Flask گزینه مناسب‌تری است.
از سوی دیگر، اگر به دنبال آن هستید تا کارها را به شکل مستقیم انجام داده و سرعت عمل بیشتری در انجام پروژه‌ها داشته باشید، Django گزینه بهتری است.