ترانک شبکه چیست؟ آشنایی با انواع Trunk در شبکه های کامپیوتری

ترانک  شبکه، اصطلاحی است که اغلب در فناوری اطلاعات و ارتباطات از راه دور استفاده می شود، همچنین به پیکربندی شبکه ای اشاره دارد که به طور موثر داده ها را بین چندین نهاد بدون استفاده از پیوندهای یک به یک منتقل می کند. اگر می خواهید بدانید که ترانک شبکه چیست و با انواع آن آشنا شوید، در این مقاله از ایمن شبکه هوشمند با ما همراه باشید. در این مقاله علاوه بر توضیح trunk و پورت ترانک در شبکه، شما را با انواع ترانک در شبکه نیز آشنا می کنیم.

ترانک شبکه چیست؟

ترانک در شبکه یک خط یا پیوند ارتباطی است که برای حمل چندین سیگنال به طور همزمان طراحی شده است تا دسترسی به شبکه بین دو نقطه را فراهم کند. معمولا ترانک ها، سوییچ ها را در یک سیستم مخابراتی به هم متصل می کنند. سیگنال ها می توانند هر نوع داده ارتباطی را حمل کنند.

یک trunk شبکه می تواند شامل چندین سیم، کابل یا فیبر نوری باشد، که در یک کابل فیزیکی به هم متصل شده اند تا پهنای باند موجود را به حداکثر برسانند. یا می تواند از یک لینک با ظرفیت بالا تشکیل شده باشد، که چندین سیگنال در آن وجود دارد.

پورت ترانک در شبکه چیست؟

در حقیقت پورت trunk پورتی است که حمل و نقل در ترافیک شبکه محلی را که سوئیچ به آن تعلق دارد، انجام می دهد. پورت های Trunk هر فریم را با استفاده از یک شناسه منحصر به فرد به نام تگ علامت گذاری می کنند. به عنوان مثال، برچسبی بر روی یک فریم قرار می گیرد، که نشان می دهد این فریم متعلق به یک شبکه محلی خاص است. در این زمینه، چندین برچسب وجود دارد که بسته به پروتکل های مورد استفاده توسط انتقال، می تواند برای برنامه های مختلف استفاده شود.

رایج ترین انواع تگ هایی که در ترانکینگ استفاده می شوند، تگ Inter-Switch Link و تگ 802.1Q هستند. این برچسب ها زمانی استفاده می شوند که ترافیک بین سوئیچ ها منتقل می شود. با استفاده از این تگ ها، هر بار که فریمی از سوییچ خارج می شود، بسته به برچسب مورد نظر، مشخص می شود که کدام مسیر مشخص را طی خواهد کرد تا به مقصد و در نهایت شبکه محلی مجازی برسد.

نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که یک پورت اترنت می تواند یکی از دو حالت پورت دسترسی یا پورت ترانک را داشته باشد و نمی تواند هر دو حالت را همزمان داشته باشد. بنابراین، شما نمی توانید یک کامپیوتر را به پورت تعیین شده به عنوان Trunk متصل کنید. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه کرد این است که پورت های ترانک شبکه، بر خلاف پورت های دسترسی، می توانند به طور همزمان عضو چندین شبکه محلی مجازی باشند و بنابراین می توانند ترافیک را از شبکه های محلی مختلف به طور همزمان هدایت کنند.

معرفی انواع ترانک شبکه

راه های زیادی برای استفاده از ترانک در شبکه وجود دارد، از جمله:

• تلفن
• سیستم پخش
• و ارتباطات شبکه داده

1. trunk در سیستم تلفن:

اصطلاح شبکه ترانک به دوران سیستم های تلفن آنالوگ برمی گردد. با این سیستم ها، اکثر کاربران تلفن ثابت دارای خطوط ارتباطی متعددی هستند که مانند شاخه های درخت از یک تنه منشعب می شوند.

امروزه ترانک ها گره های شبکه سوئیچینگ مانند صرافی های خصوصی (PBX) و دفاتر مرکزی را به هم متصل می نمایند. اتصالات ترانک پروتکل شروع جلسه به پروتکل صوتی از طریق سیستم ویپ اجازه می دهد تا یک PBX را به اینترنت متصل کند. در این سیستم، از سال 2009 انتقال از ترانک های تقسیم زمانی مالتی پلکسی به ترانک های SIP شروع شد.
VoIP فناوری است که صدای انسان را به داده های انتقال دیجیتال از طریق اینترنت تبدیل می کند. از سوی دیگر، خطوط تلفن آنالوگ، سیگنال های الکتریکی را از طریق سیم برای انتقال تغییرات صدا ارسال می کنند.

SIP Trunk یک نمونه مجازی از خطوط تلفن آنالوگ است. که تعداد نامحدودی از خطوط را به یک سیستم PBX برای مکالمات طولانی و بین المللی از طریق اینترنت متصل می کند. روتر SIP Trunk باید برای کیفیت خدمات پشتیبانی شبکه پیکربندی شود تا مطمئن شویم که ترافیک صوتی بر فعالیت های ارتباطی مانند پخش یا دانلود محتوا اولویت دارد.

بیشتر بخوانید: نحوه مشاهده تصویر دوربین IP بر روی لپ تاپ

2. ترانکینگ پخش:

انواع ترانک شبکه همچنین می تواند شامل مجموعه ای از فرکانس های پخش شود. مانند یک سیستم رادیویی پایه که اجازه می دهد چندین کانال فرکانس رادیویی بین گروه بزرگی از کاربران به اشتراک گذاشته شود. این سیستم های رادیویی در دهه 1990 توسعه یافتند. آن ها از طیف رادیویی استفاده موثرتری می کنند.

در این سیستم به جای تخصیص فرکانس ها به یک گروه، کاربران در گروه های منطقی گروه بندی می شوند. همه فرکانس ها یکپارچه شده اند و رایانه ها به طور خودکار کانال های پخش را به درخواست های کاربر اختصاص می دهند. تکرار کننده ها سیگنال را دوباره پخش می کنند و پوشش را به منطقه وسیع تری گسترش می دهند.

3. ترانکینگ ارتباطات شبکه داده برای انتقال:

شبکه های داده از دو نوع ترانک شبکه زیر استفاده می کنند:

1. ترانکی که داده ها را از چندین شبکه محلی یا شبکه های محلی مجازی (VLAN) از طریق یک اتصال واحد بین سوئیچ های شبکه یا مسیریاب ها به نام پورت های ترانک حمل می کند.
2. ترانکی که چندین لینک فیزیکی را به هم متصل می کند و ظرفیت بالاتر و لینک منطقی قابل اعتمادتری ایجاد می کند.

Trunk و پیکربندی VLAN

ترانک های شبکه بخش مهمی از معماری VLAN هستند. در VLANS، شبکه فیزیکی برای ایجاد چندین شبکه منطقی با دامنه های پخش جداگانه مجازی سازی می شود. اتصال فیزیکی اصلی، اتصال تنه است. سوئیچ های نصب شده در صندوق عقب برای پشتیبانی از چندین دستگاه مشتری منشعب می شوند.

VLAN ها بهبودهایی نسبت به هاب های شبکه مشترک هستند. VLAN ها دستگاه های سرویس گیرنده ای را که اغلب با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، گروه بندی می کنند. در شبکه های شلوغ، این ترافیک پخش به کاهش ازدحام کمک می کند. همچنین هنگام عبور از سوییچ، داده ها را به اشتراک می گذارد. پیوندهای ترانک بسته هایی را از هر VLAN ارسال می کنند. این سوئیچ ها را به یکدیگر متصل می کند تا هر پورت به طور مستقل به عنوان یک VLAN خاص پیکربندی شود.

بررسی پورت های ترانک در شبکه و پورت دسترسی

یک رابط اترنت را می توان با تغییر تنظیمات حالت پورت به عنوان یک پورت دسترسی یا یک پورت ترانک ،trunk، پیکربندی کرد. پورت دسترسی برای پیکربندی حالت پورت سوئیچ، دسترسی به یک پورت حاوی یک پیوند منحصر به فرد به سرور، روتر یا نقطه پایانی در VLAN است. یک پورت دسترسی فقط ترافیکی را ارسال می کند که با مقدار دسترسی از پیش تعریف شده VLAN مطابقت دارد.

هنگامی که به عنوان یک پورت دسترسی پیکربندی می شود، سوئیچ به یک میزبان شبکه متصل می شود. میزبان ها فرض می کنند که فریم های داده ورودی بخشی از آن VLAN هستند. یک مورد معمول استفاده از پورت های دسترسی، اتصال رایانه های شخصی یا دستگاه ها به سوئیچ ها است.

مطلب پیشنهادی: ترانکینگ چه کاربرد ها و مزایایی دارد؟

در پیکربندی ترانک حالت پورت سوئیچ، یک پورت به طور همزمان ترافیک بین چندین سوئیچ VLAN را در یک پیوند فیزیکی حمل می کند. یک پورت ترانک شبکه تگ های شناسایی ویژه ای را برای جداسازی ترافیک روی سوئیچ های مختلف اضافه می کند. هنگامی که فریم های اترنت از بین سوئیچ ها عبور می کنند، یک تگ قرار می گیرد.

این تضمین می کند که هر فریم به VLAN مورد نظر خود در انتهای دیگر پیوند ترانک شده هدایت می شود. پورت ترانک معمولا برای اتصال دو سوئیچ، اتصال سوئیچ ها به سرورها و روترها و اتصال هایپروایزرها به سوئیچ ها استفاده می گردد.